Z CZEGO I JAK BUDOWAĆ? CZ. 2. Materiały na ściany dwuwarstwowe i trójwarstwowe

Jak muruje się ściany dwuwarstwowe?

Trzonem ścian dwuwarstwowych jest warstwa nośna grubości 18-30 cm – zrobiona z pustaków, bloczków lub cegieł. Do niej, od zewnątrz domu, mocuje się drugą warstwę, którą jest ocieplenie grubości około 15 cm, wraz z materiałem elewacyjnym. Ta część ściany to „system ociepleniowy”. System, bo składa z kilku odpowiednio dobranych materiałów. Z różnych metod ocieplania ścian dwie są u nas szczególnie popularne: metoda lekka mokra i metoda lekka sucha. W pierwszej materiał elewacyjny mocowany jest do ocieplenia za pomocą zaprawy lub kleju. W metodzie lekkiej suchej ocieplenie układa się między elementami rusztu nośnego, do którego mocowana jest później elewacja – zazwyczaj drewniana oblicówka lub płyty elewacyjne.

Jak muruje się ściany trójwarstwowe?

Głównym elementem takich ścian jest warstwa nośna, robiona w identyczny sposób jak w przypadku ścian dwuwarstwowych. Druga warstwa to ocieplenie grubości od 8 do 15 cm, a rolę trzeciej pełni mur osłonowy grubości 8-12 cm, zbudowany z cienkich bloczków, cienkich pustaków lub cegieł.

Beton komórkowy

Powstaje w wyniku dodania pasty aluminiowej do mieszanki piasku, wapna, cementu i wody. Aluminium reaguje silnie z wapnem. Betonowa masa ulega w ten sposób spienieniu. Tworzą się w niej mikrokomórki – stąd nazwa – beton komórkowy lub gazobeton. Masa po związaniu formowana jest w bloczki, płytki lub kształtki. Do budowy ścian z ociepleniem wykorzystuje się bloczki. Ich krawędzie mogą być gładkie lub wyprofilowane tak, by dało się je łączyć na wpust i wypust. Wówczas bowiem nie trzeba wykonywać w murze spoin pionowych, a jedynie poziome. Część producentów oferuje bloczki, które mają w swych bokach uchwyty ułatwiające przenoszenie. Ściany mają grubość równą szerokości bloczka, a ta wynosi od 20 do 36,5 cm. Grubość ścian zależy od grubości planowanej izolacji termicznej, ale zazwyczaj nie jest mniejsza niż 20 cm. Zależnie od gęstości beton komórkowy może mieć różne odmiany (od 300 do 800 kg/m³). Im wyższa odmiana, tym większa gęstość i nośność elementu, ale gorsza izolacyjność termiczna. Bloczki przeznaczone do murowania na zaprawę cementowo-wapienną lub ciepłochronną nie są tak dokładnie wykonane jak te do murowania na zaprawę klejową. Jeden bloczek może się od drugiego różnić nieco wymiarami. Warstwę osłonową ścian trójwarstwowych można budować z płytek z betonu komórkowego. Są wąskie i nie mają profilowanych krawędzi. Ich szerokość to 6, 8, 10 i 12 cm. Długość i wysokość mają identyczną, jak bloczki danego producenta.

Ceramika zwykła lub poryzowana

Ceramika powstaje w rezultacie wypalania gliny. Ceramika poryzowana od zwykłej różni się tym, że użyta do jej produkcji glina przed uformowaniem i wypaleniem mieszana jest z trocinami lub pyłem drzewnym. Później, w piecu, dodatki te spalają się i tworzą w glinie mikropory. Wyroby są więc jakby napowietrzone. To sprawia, że mają mniejszą masę i lepszą izolacyjność termiczną od tradycyjnych cegieł i pustaków. Do budowy ścian ocieplonych wykorzystuje się pustaki z bokami wyprofilowanymi na wpust i wypust, grubości od 12 do 30 cm. Muruje sie je na zaaprawę klejową (jeśli sa szlifowane) zwykłą - cementowo-wapienną lub rzadziej na ciepłochronną. Zależnie od wytrzymałości na ściskanie pustaki mają klasę: 5; 7,5; 10; 15. Im wyższa klasa, tym większa wytrzymałość elementu na ściskanie. Cegły wykorzystuje się przeważnie do murowania elewacyjnej warstwy ścian trójwarstwowych. Ponadto można tę warstwę wznosić z cienkich pustaków grubości około 10 cm lub z cegieł kratówek. Cegły klinkierowe nie wymagają tynkowania. Pozwalają zbudować bardzo estetyczną ścianę elewacyjną - trwałą i odporną na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych.

Keramzytobeton

Wyroby keramzytobetonowe produkuje się z masy betonowej, w której kruszywem jest keramzyt, czyli spiekana mieszanka gliny i łupków. Do budowy ścian jz ociepleniem stosuje się pustaki grubości 24 cm lub bloczki ze styropianową wkładką termoizolacyjną, które mają grubość 30-42 cm. Pustaki i bloczki przeznaczone są do łączenia na wpust i wypust. Wyroby z keramzytobetonu mają kolor szary lub są barwione na bordowo. Produkowane są też pustaki, których otwory są z jednej strony zasklepione. Dzięki temu podczas murowania nie dostaje się do nich zaprawa.

Silikaty

Białe elementy silikatowe powstają z piasku, wapna i wody. Są bardzo twarde, ciężkie i wytrzymałe. Należą do najtańszych surowców ściennych. Ściany zewnętrzne wznosi się z bloczków. Bloczki silikatowe mogą mieć boki wyprofilowane na pióro i wpust. Wtedy muruje sie je na zaprawę klejową, z pominięciem spoin pionowych. Te o bokach prostych muruje się w sposób tradycyjny. Większość bloczków ma otwory o okrągłym przekroju, które zmniejszają ich masę. Z silikatowych cegieł można budować warstwę elewacyjną murów trójwarstwowych. Elewacji takiej nie trzeba tynkować, ale warto ją pomalować impregnatem chroniącym przed brudem i glonami.