Nawóz zielony – co to jest i dlaczego warto go stosować?

Czym jest nawóz zielony?

Nawóz zielony, to rośliny, które sieje się po to, żeby wzbogacić ziemię w próchnicę. Do tego celu nadają się gatunki, które szybko rosną i tworzą dużo łodyg i liści. Ścinamy je i przekopujemy, kiedy zaczynają kwitnąć, czyli – zależnie od gatunku – po jednym, dwóch miesiącach uprawy. Gdy zrobimy to za późno – wtedy, gdy na roślinach wytworzą się już nasiona – nawóz staje się mniej wartościowy, bo wiele minerałów transportowanych jest z liści do nasion.

Ponieważ nawóz zielony szybko się rozkłada, już w drugiej połowie lata będziemy mogli posadzić rośliny ogrodowe. 

Jakie rośliny na nawóz zielony?

Najcenniejsze są rośliny motylkowe (łubin, peluszka, seradela, wyka), gdyż:

• ich silne korzenie głęboko spulchniają glebę i wydobywają potrzebne minerały z jej głębszych warstw;

• pobierają związki mineralne trudno przyswajalne dla innych roślin. Po przykopaniu i rozłożeniu się roślin motylkowych związki te mogą być pobierane przez rośliny ogrodowe;

• zwiększają zawartość azotu w glebie, ponieważ współżyjące z nimi (na korzeniach) bakterie potrafią wiązać azot z atmosfery.

Na nawóz zielony nadają się również inne rośliny. Wiosną można siać facelię, gorczycę i owies, najlepiej jednak w mieszankach z wymienionymi wcześniej roślinami motylkowymi.

• Na glebach lekkich najlepiej posiać łubin żółty (20-30 g nasion na 1 m2), mieszankę łubinu żółtego i seradeli (18 g łubinu i 3 g seradeli na 1 m2), mieszankę łubinu żółtego i owsa (10 g łubinu i 10 g owsa na 1 m2), mieszankę łubinu żółtego, peluszki i gorczycy (12 g łubinu, 6 g peluszki i 6 g gorczycy na 1 m2), lub mieszankę peluszki i wyki (15 g peluszki i 15 g wyki na 1 m2).

• Na glebach ciężkich zamiast łubinu żółtego można posiać łubin niebieski, mieszankę łubinu i peluszki (15 g łubinu i 10 g peluszki na 1 m2) lub facelię (2 g na 1 m2). Bezpośrednio przed siewem roślin na nawóz zielony, do ziemi możemy dodać 30-60 g Azofoski na 1 m2. Zasilone rośliny wytworzą więcej pędów oraz liści, z których po rozłożeniu powstanie dużo cennej próchnicy.