Jak się uczyć, żeby się nauczyć? Poznaj proste sposoby przyswajania informacji

Ludzki mózg jest skonstruowany w taki sposób, że nawet jeśli uraczymy go pięciokrotnym przeczytaniem rozdziału historii, zapamięta (i to na krótko) tylko słowa. To tak jakbyśmy powtórzyli sobie głośno nowy numer telefonu. Po chwili będziemy mogli z niego skorzystać, bo jeszcze mamy w pamięci nasz głos. Ale jutro? Za tydzień? Pamięć „wytnie nam numer” z numerem, to pewne. Ale gdybyśmy ten numer na przykład narysowali, robiąc przy tym z dwójki zezowatą kaczkę, a z ósemki łysego bałwana – wtedy zostałby w naszej pamięci na długo. Zwłaszcza, gdyby rysunki nas rozśmieszyły. Dlaczego? Bo człowiek zapamiętuje to, w co się zaangażował, co przeżył: choćby śmiejąc się, złoszcząc czy wzruszając. Trudno radzić, by postaciom z podręcznika dorysowywać to i owo. Chociaż, właściwie, czemu nie?

Ale poważnie: chodzi o to, by czytając o jakiejś bitwie, wyobrażać sobie na przykład, jak strasznie musiała wyglądać. Ten zgiełk, krzyki, kurz, strach. Można wyobrazić sobie, że jest się jej wodzem czy zwykłym żołnierzem. Lub sanitariuszką. Jeśli czytamy o tym, że na przykład „wojska sforsowały rzekę”, postarajmy się poczuć w wyobraźni zapach wodorostów, zimno, wilgoć itd. „Przytopmy” dla dobra nauki jakiegoś konia, przewróćmy łódź. Jeśli czytamy o wstąpieniu na tron, wyobraźmy sobie, że władca się potknął i wyrżnął jak długi. Jeśli nie możemy zapamiętać imion władców: na przykład Władysława IV, pomyślmy, że wyglądał jak pan Władek z przeciwka, tyle, że miał cztery wąsy zamiast dwóch. Teraz na długo zostanie nam w pamięci obraz pana Władka w okolicy tronu.

Wkuwaj kolorowo, czyli o pamięci wzrokowej

Bardzo wielu ludzi ma pamięć wzrokową. Jeśli nauczyciel pyta nas o coś, pierwszą rzeczą, jaka przychodzi nam do głowy, jest ilustracja w książce. Zaraz potem przypominamy sobie wiadomości umieszczone pod nią lub obok niej. Dlatego, jeśli tylko jest taka możliwość, podkreślajmy na kolorowo najważniejsze informacje. Jeżeli czytamy rozdział o żabach, oddzielmy część, w której opisywane są np. sposoby odżywiania. Podkreślmy to co najważniejsze, a z boku dorysujmy długi jęzor i muchę. Wiadomości o poruszaniu się zaznaczmy „skaczącą”,  nierówną linią, o rozmnażaniu „łańcuszkami” z kropkami w każdym ogniwku. To będzie taki rysunkowy skrzek. Wprawdzie zajmie to trochę więcej czasu, ale sprawi, że potem, choćby przed egzaminem lub klasówką, na rozdział wystarczy rzucić okiem, by wszystko błyskawicznie sobie przypomnieć. Co więcej, nawet bez zaglądania do książki będziemy mogli w razie potrzeby wywołać z pamięci obraz muchy, skrzeku i skaczących podkreśleń.

Gra półsłówek

Aby łatwiej zapamiętać słówka języka obcego, można pociąć je w myślach na kawałki, które skojarzymy z dobrze znanymi osobami i rzeczami. Na przykład angielskie słowo solitude (samotność) łatwo będzie zapamiętać, jeśli podzielimy je na „soli” „tu” „d” i wyobrazimy sobie, że nasza ciotka Danka wyjechała do sanatorium, gdzie nie może jeść soli. Siedzi sobie smutna i samotna przy stole, a potem idzie na pocztę i wysyła możliwie najkrótszy telegram: soli tu! D. No i mamy solitude. Na zawsze.

Podobnie możemy utrwalić sobie wzory z fizyki czy matematyki. Na przykład: W=S+nd. Dla was może to być „Wujek Stefan nie dojechał”. Za to wy, ucząc się skutecznie, na pewno zajedziecie daleko.