Jak żyją grzyby? Czy grzyby są pożyteczne, a może to szkodniki?

Grzyby, czyli nitkowate strzępki nazywane potocznie grzybnią, czerpią pokarm z obumarłych szczątków roślin i zwierząt, są też i takie, które pasożytują na organizmach roślinnych i zwierzęcych.
Oprócz składników odżywczych z materii organicznych  grzyby potrzebują do swojego rozwoju odpowiedniej temperatury i wilgoci. Owocniki grzybów (to te, które nazywamy grzybami, czyli kapelusz i nóżka) najczęściej tworzą się podczas spokojnej, bezwietrznej pogody.

Grzyby leśnie są o wiele bardziej aromatyczne niż hodowlane pieczarki czy boczniaki, dlatego też o wiele chętniej dodajemy je do potraw w sezonie grzybobrań.

Cykl życiowy grzybów przebiega bez dostępu światła. Grzybnia rozrasta się w podłożu we wszystkich kierunkach (to najlepiej można obserwować na ścianach zaatakowanych przez grzyby, ale nikomu tego nie życzymy, bo grzyby ze ścian trudno zlikwidować). Jej żywotność jest różna. Dla niektórych gatunków grzybów nie przekracza jednego roku, w innych zaś może to być lat kilkadziesiąt! To dlatego niektórzy grzybiarze mają swoje pewne miejsca na określone gatunki grzybów.
Najważniejszym zadaniem grzybów w przyrodzie jest usuwanie obumarłych resztek organicznych po roślinach i zwierzętach. Grzyby wspólnie z bakteriami rozkładają substancje organiczne na najprostsze cząstki mineralne i przywracają je do obiegu. Dlatego nie wolno w lasach niszczyć grzybni!

Człowiek używa grzybów od dawna, zwłaszcza do przygotowywania potraw i napojów. Rośnięcie ciasta drożdżowego (np. chleb) czy fermentacja napojów (np. wina, kwas chlebowy) to również zasługa grzybów, a konkretnie grzybka fermentacyjnego. Medycyna również odkryła walory lecznicze grzybów i pleśni (np. antybiotyki).
Ale grzyby mogą też być groźne i chodzi tu nie tylko o gatunki trujące. Gatunki pasożytnicze powodują ogromne szkody wśród roślin uprawnych, mogą zniekształcać drzewa i drewno. Wywołują choroby skórne (tzw. dermatomikozy).