Zdumiewająca katastrofa HMS Victoria! Jak doszło do tej słynnej katastrofy morskiej?

Jak doszło do zatonięcia HMS Victoria?

Brytyjskie okręty płynęły w dwóch kolumnach w szyku torowym wzdłuż wybrzeża Libanu. Przy rozwijanej prędkości około 8 węzłów, przewidywano przybycie na miejsce około 16.30.

Admirał Tryon postanowił wykorzystać podejście na kotwicowisko do przeprowadzenia skomplikowanego manewru obydwu dywizjonów. Miał on polegać na ich równoczesnym zawróceniu dwóch płynących równolegle kolumn, poprzez ich zwrot ku sobie przy odległości pomiędzy liniami wynoszącej zaledwie sześć kabli i po przejściu na kontrkurs podejściu parami w rejon planowanego postoju.

Dowódca zakomunikował o swym zamiarze kilku oficerom na naradzie zwołanej wczesnym popołudniem. Jeden z jej uczestników, komandor porucznik Thomas Hawkins-Smith zwrócił mu uwagę, że odległość pomiędzy dywizjonami jest zbyt mała i nie uwzględnia promienia skrętu jednostek, którego suma dla dwu okrętów flagowych wynosiła ponad dziewięć kabli. Pomimo tych obiekcji, admirał wydał w obecności dowódcy okrętu rozkaz, potwierdzający odległość sześciu kabli.

O 15.31 czołowe okręty obydwu kolumn rozpoczęły skręt ku sobie. Po krótkim czasie dla dowódcy "Victorii" stało się jasne, że znalazł się na kursie kolizyjnym z "Camperdownem". Admirał Tryon, obecny na pomoście "Victorii" ale nie biorący bezpośrednio udziału w dowodzeniu, zezwolił komandorowi Burke'owi najpierw na pracę lewoburtowej maszyny wstecz dla zmniejszenia promienia skrętu, zaś wkrótce na danie komendy "cała wstecz" dla uniknięcia kolizji z czołowym okrętem drugiej kolumny. Jednak, ponieważ pancerniki dzieliło wtedy jedynie około 350 metrów, a nikt z dowodzących "Camperdownem" nie podjął jakichkolwiek działań, by zapobiec zderzeniu, było ono nieuniknione.

O 15.34 taranowy dziób "Camperdowna" wbił się w prawą burtę "Victorii", około 20 metrów od stewy dziobowej. W ciągu kilku minut stało się jasne, że okręt jest stracony. Rozpoczęto przygotowania do opuszczenia pancernika. O godzinie 15.44 "Victoria" przewróciła się do góry stępką i zatonęła. Obracające się śruby zabiły lub zraniły wielu ze znajdujących się w wodzie członków załogi. Szalupy z pozostałych pancerników uratowały 357 osób, 358, w tym admirał Tryon, zginęło.

Wrak Victorii - nie do ekploracji

Przez wiele lat po katastrofie próbowano odszukać wrak “Victorii”. Nie udawało się to mimo, że było wielu świadków katastrofy (do wypadku doszło niedaleko brzegu, a manewry floty obserwowało wielu widzów na lądzie). Dopiero 22 sierpnia 2004 roku wrak "Victorii" został odnaleziony na głębokości 140 m przez dwóch nurków: Christiana Francisa i Marka Ellyatta. Jakie było zdziwienie nurków którzy skonstatowali, że pancernik, zamiast jak inne tego typu obiekty leżeć, stoi pionowo, wbity w dno dziobem a jego śruby napędowe i rufa znajdują się zaledwie 77 m pod wodą. Wrak jest w doskonałym stanie, a przed eksploracją broni go prawo, które traktuje go jako podwodne cmentarzysko.