Biżuteria MARTYNY TEJWAN. Przeczytaj, co o sobie i swojej biżuterii mówi artystka?

 Urodziłam się...

...w Warszawie, gdzie mieszkam i pracuję. W 2005 roku ukończyłam Politechnikę Warszawską, Wydział Architektury i Urbanistyki. W okresie 2008–2011 uczyłam się w prywatnej szkole jubilerskiej – Wytwórni Antidotum. Od 2010 jestem członkiem Stowarzyszenie Twórców Form Złotniczych. Na swoim koncie mam kilka wyróżnień w konkursach (2009 – wyróżnienie w konkursie firmy Apart "Love Chopin"; 2010 – wyróżnienie w konkursie Prezentacje; 2011 – klasyfikacja do 2 etapu konkursu firmy YES "PearlArt", 2012 – nagroda Trend Skaut ).

Moja przygoda z biżuterią zaczęła się...

...kilka lat temu. Moja koleżanka z pracy zaczęła opowiadać, że zapisała się na drugie studia i jak bardzo się z tego cieszy, bo ma okazje zagłębić się w dziedzinę, która ją zawsze interesowała. Nie mogłam się napatrzeć na jej entuzjazm i radość w oczach. Zdałam sobie wtedy sprawę, że wybory dokonane w młodym wieku, w tym wypadku wybór kierunku studiów, wcale nie muszą nas predestynować do wykonywania jednego zawodu przez całe życie. Zawsze lubiłam projektować, ale zmiana skali i materii, w której pracuje wydała mi się ciekawym wyzwaniem. A jako typowa "sroka" od dziecka uwielbiałam biżuterię. Wrzuciłam do wyszukiwarki hasło "szkoła jubilerska warszawa" i tak się zaczęło...

Inspiracją dla mnie jest...

...to trudne pytanie, bo dla mnie inspiracja jest raczej procesem – biegnących myśli i skojarzeń, a proces ten może wywołać dosłownie każde zdarzenie, przedmiot itp.

Miejsce, w którym lubię pracować to...

...mogę pracować w każdym miejscu. Oczywiście do lutowania i przygotowania biżuterii mam swoją małą pracownię, ale szkicować i wymyślać można prawie wszędzie. Kiedy mam dużo pracy (przed targami, wernisażem) moja "pracowania" rozprzestrzenia się po całym mieszkaniu. Nie ma pomieszczenia, w którym nie dałoby się znaleźć zaczętych projektów :). Na szczęście po targach ta przestrzeń twórcza znowu się kurczy do rozmiarów mojego biurka.

Pracę zaczynam od...

...nie zaczynam...bo jej nie kończę:-)

Moje prace są...

...odzwierciedleniem mojej wrażliwości.

Najtrudniejsza dla mnie jest...

...praca nad konkretnym zleceniem. Potrafi się ciągnąć miesiącami. Zlecenia mnie paraliżują.

Tworzywo, z którym lubię pracować to...

...wszystko co wyda mi się ciekawym materiałem.

Najbardziej nietypowe zlecenie...

...to naszyjnik z tysiąca elementów (ani mniej ani więcej :) – właśnie go robię...ale bardzo jestem ciekawa dlaczego ma być ich akurat tysiąc.

Największy sukces...

...mogę robić to, co kocham (nie jest to tylko projektowanie) i ciągle się rozwijać jako osoba.