BORELIOZA - jak ją rozpoznać? Czym grozi brak leczenia boreliozy?

Borelioza, zwana także chorobą z Lyme jest znana stosunkowo od niedawna – rozpoznaje się ją od drugiej połowy lat 80. XX wieku. Wywołują ją bakterie Borrelia burgdorferi – odkryte  w 1982 roku przez W. Burgdorfera, stąd ich nazwa.

Choroba rozwija się w ciągu 1-3 tygodni od ukąszenia przez kleszcza. Jej bezspornym objawem jest tzw. rumień wędrujący – zaczerwienienie o średnicy od kilku do kilkunastu cm. Może ono być lekko wypukłe, ciepłe, bolesne przy dotyku. Typowy rumień jest jaśniejszy od środka. Uwaga! Rumień występuje w mniej niż połowie przypadków boreliozy. Jeśli jest, należy natychmiast rozpocząć leczenie antybiotykiem. W tej fazie mogą pojawić się objawy grypopodobne.

Borelioza przewlekła - na czym polega?

Jeśli nie zostanie podjęta antybiotykoterapia, borelioza przechodzi w fazę rozsianą. Pojawiają się objawy wtórne. Może to być zapalenie stawów, zaburzenia neurologiczne i kardiologiczne. Po roku od zakażenia borelioza przechodzi w postać przewlekłą. Na tym etapie lista objawów jest długa. Pojawia się gorączka, dreszcze, bóle głowy, gardła i stawów, sztywność stawów, kurcze i tiki mięśni. Chory może potrójnie widzieć, mieć paraliż mięśni twarzy, zawroty głowy, problemy z mówieniem, orientacją przestrzenną.

Borelioza - jakie badania krwi pomagają ją rozpoznać?

Żaden z dostępnych testów nie może ze stuprocentową pewnością ani wykluczyć, ani potwierdzić boreliozy. Najczęściej robi się badania serologiczne krwi polegające na wykrywaniu przeciwciał IgM i IgG przeciw borreli. Ale takie przeciwciała pojawiają się dopiero kilka tygodni po ukąszeniu przez kleszcza! Ponadto bakterie mają zdolność przenoszenia się np. z krwi do płynu stawowego lub centralnego układu nerwowego, a wtedy stężenie przeciwciał we krwi spada.

W Polsce popularny jest test ELISA, którego wynik często jest fałszywie ujemny - człowiek jest chory, ale badanie tego nie wykazuje. Lepszym badaniem jest test Western Blott. Skuteczną diagnozę daje PCR, czyli badanie polegające na poszukiwaniu  DNA bakterii we krwi lub moczu, płynie stawowym, płynie mózgowo-rdzeniowym. Ponieważ nie ma ono związku z przeciwciałami, można je zrobić już kilka dni po ukąszeniu.

Borelioza - rozpoznanie, czyli skąd wiadomo, że to ona?

Najczęściej diagnoza stawiana jest na podstawie objawów klinicznych, po wykluczeniu innych schorzeń. Często borelioza, zwłaszcza przewlekła, jest mylona ze stwardnieniem rozsianym, reumatyzmem, fibromialgią, toczniem rumieniowatym, sarkoidozą.

Niektórzy chorzy uważani są za hipochondryków. Niezawodna diagnostyka sprawiłaby, że niezwłocznie można by leczyć boreliozę, a im wcześniej zacznie się terapię, tym jest ona krótsza i skuteczniejsza.