Co to jest BORELIOZA, niebezpieczna choroba, którą zarażają kleszcze?

Nie tylko nie ma szczepionki, ale i samą chorobę trudno jest rozpoznać. Wiele osób w ogóle nie wie, że ma boreliozę i chodzi od lekarza do lekarza, bo choroba ta potrafi naśladować schorzenia reumatyczne, neurologiczne, psychiczne. Wywoływana jest przez niebywale sprytną bakterię Borrelia Burgorferi, której nosicielami są kleszcze. Bakteria ta nie ma jednej formy. Może występować jako krętek albo przybierać postaci przetrwalnikowe, np. sporu, cysty, i trwać w uśpieniu przez kilka lat. Każda jej postać niestety jest wrażliwa na inny antybiotyk, leczenie nie jest więc łatwe. Układ immunologiczny zaś nie najlepiej sobie z nią radzi.

Jedyny objaw to rumień

Zarażenie się boreliozą od kleszcza mogą sygnalizować objawy grypopodobne (łamanie w kościach, podwyższona temperatura). Gdy się zatem pojawią, sięgamy po aspirynę lub paracetamol. Wkrótce powraca dobre samopoczucie i zapominamy o całej sprawie, tymczasem choroba rozwija się dalej.

Jeśli mamy szczęście, na ciele pojawi się rumień wędrujący. Jest to jedyny charakterystyczny dla tej choroby objaw. Występuje tylko w boreliozie. Ma postać okrągłej czerwonej plamy na skórze. Jest ona cieplejsza od reszty ciała, lekko wypukła i bolesna. Potem stopniowo zanika, jaśniejąc od środka. Rumień pojawia się we wczesnej fazie choroby. Na tym etapie łatwo ją zwalczyć antybiotykami przyjmowanymi minimum przez 3-4 tygodnie. 

Leczenie boreliozy bywa trudne

Niestety rumień nie pojawia się u wszystkich osób. Nieleczona choroba przechodzi więc w postać przewlekłą. Jej objawy są rozmaite. Najbardziej charakterystyczne są bóle mięśniowo-stawowe, porażenie nerwów, zaburzenia psychiczne (np. agresja, depresja), kłopoty z zapamiętywaniem i koncentracją, stany zapalne skóry, zburzenia czucia (np. nadwrażliwość na dotyk). Pojawiają się one cyklicznie (np. na dwa tygodnie znikają, a potem znów powracają na kolejne dwa tygodnie). Po podjęciu leczenia odpowiednio dobranymi antybiotykami w pełni się cofają. Terapia trwa zwykle ok. 6 miesięcy.

Chrońmy się przed kleszczami

Tylko 10 proc. tych pajęczaków jest nosicielami bakterii wywołujących boreliozę, ale licho nie śpi. Zachowajmy więc środki ostrożności.

• Od­po­wied­nio się ubie­rajmy, wy­cho­dząc na wy­ciecz­kę do la­su. Zkładajmy ubra­nie mak­sy­mal­nie za­kry­wa­ją­ce ca­łe cia­ło (dłu­gie spodnie, bluz­ka z dłu­gim rę­ka­wem, czap­ka, skar­pe­ty, za­kry­te bu­ty). 

• Od­kry­te par­tie cia­ła spry­skajmy pre­pa­ra­tem od­stra­sza­ją­cym owady. 

• Po powrocie do domu weźmy prysznic. Strumień wody spłucze niedojrzałe postaci kleszczy – larwy i nimfy, które są prawie niewidoczne. 

• Potem obejrzyjmy ciało. Jeśli zauważymy kleszcza, jak najszybciej go usuńmy. Najlepiej uchwycić go pęsetą przy samej skórze i wyciągnąć zdecydowanym ruchem. 

• Obserwujmy, czy po ukąszeniu przez tego pajęczaka nie pojawią się objawy pseudogrypy lub rumień. Jeśli tak – zgłośmy się do lekarza.