Światowy Dzień Zdrowia 2014 - choroby wektorowe [kleszcze]

WHO czyli Światowa Organizacja Zdrowia powstała 7 kwietnia 1948 roku. Aby uczcić to wydarzenie co roku w tym dniu obchodzony jest Światowy Dzień Zdrowia. Każdego roku obchody poświęcone są informowaniu społeczeństw o zagrożeniach zdrowia i nauce zdrowego trybu życia.

2014 rokiem walki z chorobami wektorowymi 

W tym roku WHO wzięło na swój celownik choroby przenoszone przez tzw. wektory. Wektory to organizmy, które są przenosicielami patogenów lub pasożytów. Poprzez wędrówkę i kontakt z otoczeniem przenoszą groźne drobnoustroje na inne organizmy, często na ludzi. W ten sposób mogą wywołać choroby, które zagrażają życiu lub zdrowiu człowieka. Przykładem wciąż groźnej choroby pasożytniczej jest malaria, która w 2010 roku pochłonęła 660 000 ofiar, natomiast w ostatnim czasie znacznie wzrosło rozpowszechnienie gorączki denga, której wzrost na przełomie 50 lat jest 30-krotny. Do innych chorób przenoszonych przez wektory zaliczamy między innymi Gorączkę Zachodniego Nilu, chikungunyę, odkleszczowe zapalenie mózgu, czy boreliozę.

Klesze - najgroźniejsze wektory w Polsce

Wektorem, który w Polsce powoduje największe szkody są kleszcze. W okresie od kwietnia do października te pasożyty są częstą przyczyną boreliozy i odkleszczowego zapalenia mózgu wśród ludzi i zwierząt. Jak podkreślają specjaliści w roku 2014 zagrożenie kleszczami jest wyższe niż w latach poprzednich ze względu na wyjątkowo ciepłą zimę. 

Kleszcze, wbrew obiegowej opinii, występują również w miastach. Szczególnie dużo jest ich w województwach Podlaskim i Warmińsko-Mazurskim, a także Mazowieckim, Opolskim i Dolnośląskim. Nie żyją one na drzewach. Wspinają się na wysokość ok. 120 cm i z niej atakują swoje ofiary, które namierzają wyczuwając ich zapach i ruch. Eksperci szacują, że ok. 15% kleszczy w Polsce może przenosić niebezpieczne choroby takie jak borelioza i odkleszczowe zapalenie mózgu. Szczególnie ta druga jest niebezpieczna dla człowieka i może skończyć się nawet śmiercią zarażonej osoby.

Na co zwracać uwagę, jak się chornić

Po dłuższych spacerach po parkach lub lesie należy dokładnie obejrzeć skórę i poszukać kleszczy. Dobrym sposobem na upewnienie się, że skóra jest czysta, jest wyszorowanie skóry pod prysznicem przy użyciu miękkiej szczotki. Jeśli dopiero po jakimś czasie znajdziemy "najedzonego" kleszcza nie musimy panikować i spokojnie go wyciągnąć. Powodem do zmartwień powinno być jednak pojawienie się rumienia wokół miejsca ugryzienia. Może ono oznaczać jakąś chorobą wektorową. W przypadku wystąpienia zaczerwienienia należy bezzwłocznie udać się do lekarza.

Najskuteczniejszym sposobem na uniknięcie ugryzienia przez kleszcza jest noszenie ubrań z długimi rękawami i nogawkami jak również używanie repelentów. Środki odstraszające owady czynią nas niewidocznymi dla tych pasożytów i w znacznej części przypadków powinny w zupełności wystarczyć. Jeśli często przebywamy na powietrzu powinniśmy rozważyć zaszczepienie się na odkleszczowe zapalenie mózgu. Szczepionki dostępne są dla dzieci i dorosłych. 

Jak wyciągać klesze?

Kleszcze należy wyciągać przy użyciu pęsety lub specjalistycznych narzędzi, w które można się wyposażyć w aptece. Kleszcza wyciąga się jednym zdecydowanym ruchem w przeciwnym kierunku do skóry.  

Nie wolno wyciągać kleszczy palcami. Nie wolno ich wykręcać, smarować tłuszczem lub masłem, przypalać, ani stosować żadnych innych środków lub "sprawdzonych, domowych sposobów". W wyniku wielu utartych zwyczajów na wyciąganie kleszcza doprowadza się do jego śmierci, co z kolei prowadzi do jego zwymiotowania do wewnątrz naszej skóry. Jest to wyjątkowo niebezpieczne i może prowadzić do powikłań i zakażeń. Również oderwanie się odwłoka i pozostawienie części ssącej w skórze (bardzo małej i niewidoczocznej gołym okiem) grozi wdaniem się stanu zapalnego i innymi powikłaniami.