Jak poradzić sobie z agresją u dziecka?

Agresywny kilkulatek to problem nie tylko pań w przedszkolu – również, a może przede wszystkim, rodziców. Agresji nie da się tak po prostu zabronić, ani stłumić siłą. Za długo hamowana, w końcu znajdzie ujście – na przykład w niebezpiecznych zabawach. Nie wolno jej też ignorować, by takie zachowania nie utrwaliły się.

Agresywne dziecko - co robić?

Pierwszym krokiem powinno być ustalenie, czemu dziecko zachowuje się w ten sposób. Czy nie radzi sobie z emocjami? Czegoś się boi? Nie czuje się dostatecznie kochane? A może jest prowokowane przez rówieśników albo sądzi, że tak właśnie należy rozwiązywać konflikty? Nie będzie to łatwe, bo zapewne będziesz musiała skonfrontować to, co mówi dziecko z opinią przedszkolanek. Być może przyda się pomoc doświadczonego psychologa, który pomoże „rozpracować” malucha.
Ale to dopiero początek drogi. Malcowi trzeba uświadomić bowiem, dlaczego agresja jest zła i nauczyć, jak może rozładowywać emocje w sposób, który nie krzywdzi innych.Oto kilka wskazówek.

• Ustalcie zasady. Wytłumacz dziecku, czemu nie wolno sprawiać bólu i przykrości innym dzieciom. Wyjaśnij konkretnie: „nie wolno bić, bo to boli”.  Podkreśl, że nie będziesz więcej tolerowała takiego zachowania.

• Naucz nazywać emocje i łączyć je z konkretnym zachowaniem, pokazuj rozwiązania. Wytłumacz: „Uderzyłeś kolegę, bo byłeś zły, że bawi się zabawką, którą ty chciałeś się bawić. Ale w takiej sytuacji trzeba poczekać na swoją kolej albo grzecznie zapytać, czy teraz ty możesz się pobawić.”

• Wyjaśnij, że złość to zupełnie normalne uczucie, ale nie wolno wtedy robić wszystkiego, co tylko przyjdzie dziecku do głowy. Ustalcie, co można – na przykład tupać, krzyczeć, zamazać kredkami kartkę, rzucić maskotkę na podłogę (ale nie w kolegę). I czego nie można – bić kolegów, pluć, szarpać za włosy, niszczyć ich prac, słowem nie wolno robić tego, co może komuś sprawić przykrość albo ból.

• Pokaż, jak można rozładowywać negatywne emocje, odreagować złość. Wymyślcie wspólnie słowo, które dziecko może mówić wtedy, gdy jest złe (na przykład „pumpernikiel”!). Opowiedz, co ty robisz, kiedy jesteś zła – „bezpieczne”, a przy tym zrozumiałe dla przedszkolaków sposoby to choćby liczenie w myślach groźnych zwierząt, albo długie mycie rąk w łazience.

Bądź cierpliwa i konsekwentna. By zrozumieć i zacząć stosować się do zasad maluch potrzebuje trochę czasu. Prawdopodobnie jeszcze nie raz usłyszysz, że twoja pociecha znów biła albo przezywała kolegów. I nawet jeśli za każdym razem kipisz ze złości, cierpliwie przypominaj, czemu nie wolno tak robić.